Obraz autorstwa polskiej artystki, Anny Maślakiewicz – Brzozowskiej. Przedstawia widok polskiego , górskiego krajobrazu – Pienin. Obraz wykonany w technice akwareli z temperą. 

Na pierwszym planie przedstawienie porośniętej drzewami skarpu, u stóp której stoi niewielki budynek. Na drugim planie widok zalesionego górskiego zbocza, zaś w oddali widok kolejnych górskich szczytów. Aby oddać perspektywę widoku artystka stosuje zasady perspektywy powietrznej – im dalej od patrzącego znajduje się przedmiot, tym bardziej jego kolorystyka zmienia się na jaśniejszą, niebiesko-szarą, a kształty stają się mniej wyraźne. Pozostałą część obrazu zajmuje pogodne niebo. 

Pod względem tematyki obraz zalicza się do klasyki polskiego malarstwa pejzażowego. Na uwagę zasługuje dobrze uchwycony klimat spokojnego letniego dnia, budowany przez odpowiednio dobraną kolorystykę.

Plenery z polskich gór często bywały motywem malarskim ze względu na wyjątkową przyrodę i klimat tamtych terenów. Tamtejsza natura dostarczała polskim malarzom inspirujących przeżyć i była uwieczniana na ich obrazach.

Prezentowany obraz jest charakterystycznym przykładem twórczości Maślakiewicz – Brzozowskiej. Jej malarstwo zdominowane zostało przez dwa główne kierunki artystyczne w Polsce XX wieku – Młodą Polskę oraz postsocrealistyczne prądy sztuki awangardowej, która nie decydowała się jednak na przejście do abstrakcji. Stąd zapewne w jej obrazach dominuje tematyka pejzażowa (rzadziej portret), przebija z nich zainteresowanie obserwacją rzeczywistości, która nie jest jednak niewolniczo kopiowana lecz  podlega indywidualnemu procesowi przetwarzania, będącego wynikiem właściwego dla artystki sposobu odczuwania świata i prób oddania go na płótnie.

Anna Maślakiewicz – Brzozowska (1912 - 1986) w 1931 roku rozpoczęła naukę w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, w szkole ogólnej Ksawerego Dunikowskiego. Następnie uczyła się u Jarockiego, Axentowicza i Mehoffera. W 1936 roku otrzymała absolutorium. Wyszła za mąż za Stefana Brzozowskiego, znanego karykaturzystę i rysownika (współpracował z tak popularnymi pismami jak „Szpilki”, „Echo Krakowa” czy „Przekrój”). Była członkiem Stowarzyszenia „Zachęta”, a od 1950 roku Związku Polskich Artystów Plastyków. Jej ojciec, Władysław Maślakiewicz był uznanym w Krakowie malarzem portretowym i pejzażowym.